close
وفعلا حسين بيحرك ايده ويمسك ايد امورة ويطبطب عليها ، ولأول مرة حسين بيحس انها مراته ومن حقه يلمسها وهنا امورة بتزيد فى الدموع وتقول
بسرعه يا جدو لو سمحت انا خايفه بابا يحصله حاجه وانا مش معاه
حسين بيسمع تانى وللمرة المليون كلمه جدو من امورة وييفتكر انه بالنسبه ليها مجرد جدو اللى طول عمرها متعوده انها ترمى همومها عليه وتخبى أسرارها فى قلبه وهى عارفه ومتاكده انه اكتر انسان بيحبها وبيخاف عليها فى الدنيا
حسين بيسحب ايده ويعاتب نفسه على احساس جديد كان بدا يشعر بيه تجاه أموره
وبعد ثوانى بيوصلوا قدام باب المستشفى وبتجرى أموره على اوضه والدها إللى كان فى غرفه الافاقه ومحدش عارف نتيجه التحاليل ايه ، وقدام باب الاوضه كانت مستنيه مرات ابوها واللى كان باين عليها اوى التوتر والخوف والكل طبعا فاهم انها خايفه على جوزها يحصله حاجه