close
وبالليل أمورة بتخرج تشوف جدو حسين وتحاول تعتذر ليه عن اللى حصل ، أمورة بتخرج من اوضتها وتشوفه وهو قاعد زى عادته بيقرأ فى كتاب ، ولسه بتقرب منه وتقول
جدو حسين انا اسفه انا ااااا
وهنا الباب بيخبط جامد اوى
أمورة بتجرى تفتح ، ألكن حسين بيقول
استنى ، ادخلى البسى اسدالك ،ايه هتفتحى الباب بالبيجامه
امورة بتحط راسها فى الأرض وتدخل تلبس اسدال الصلاه ، وهى لسه بتلبس بتسمع صوت ابوها ومرات ابوها
الاب
مساء الخير يا حسين يا ابن عمى ، يا اخوى من يوم ما اتجوزت البت وانت روحت وقولت عدولى ، مفيش يوم تقول اروح أزور حمايا وانا شايل كام قفص مانجا ولا تفاح