نور بخوف مصتنع: يااامامي تعالي خوديني من العو اصل بيخوف ثم اكملت بقوه بابا فوووق لنفسك جو الروايات ده بقا قديم البنت تلوقتي استرنج يعني مش بتخاف
سليم وهو بيقرب منها بعيون حمرا وخبث: والله يعني انتي مش بتخافي
نور بخوف: بهمس مش قوي ثم قالت بصوت عالي اااه مش بخاف سليم لسه هيقرب تاني طلعت تجري منه بس هو مسكها وقال بخبث: تؤتؤ ده لسه الحوااار كبير اوووي يا حلوه رايحه فييين
يتبع…
سليم بخبث: تؤتؤ ده لسه الحوااار كبير اوووي يا حلوه
نور بضيق: بقولك ايه قول من الاخر عايز ايه
سليم قرب منها وقال بحب: عايزك تبقي بتاعتي انا بس
نور بستغراب: يعني عايز ايه برضو مش فاهمه الموضوع قصدك ايه
سليم بضيق: غبيه والله غبيه يعني عايزك يعني وقرب منها وقال بهمس بحبك
نور شهقت بصدمه: نهار ابيض عليك ايه اللي بتقولو ده يا قليل الادب
سليم بستغراب من رد فعلها: هو انا بقولك تعالي نتجوز عرفي انتي هبله يا بنتي بقولك بحبك يعني نتخطب نتجوز كده ايه افهمي بقاا
نور بتوتر وهي تقول بسرعه: تت اي تتجوزني انت عارف ان انا والحمدلله مش بطيقك اتجوزك ازاي