عبد العزيز باستغراب : لا اي ياسلطان
سلطان : مش هروح شهر عسل انا وزهره معاهم كل واحد يروح في مكان هو عاوزه.
زهره اتطمنت من جواها كانت هتعيط بس فرحت جدا لما سمعت منخ كدا بس حست بشعور غريب ان في حاجه هتحصل
… : اهلا اهلاا
عبد العزيز : مراد.. اهلا وسهلا
مراد : اهلا وسهلا ياعمي.. انا جاي اخدت العروسه عشان تختار الفستان
عبد العزيز : يلا يااميره قومي
اميره بعند : لا مش قايمه
عبد العزيز بعصبيه : هتقومي ولا..
اميره قامت علطول ومشيت مع مراد وزهره خلصت اكلها طلعت علي فوق وسلطان اقنع جده انه هيسافر انهارده مش هيستني. فرح اميره وطلع لزهرة فوق اول لما دخلها شافها بتقرا كتاب
سلطان وهو بيطلع هدومه : يلا جهزي هدومك عشان نسافر
زهره بلا مبالا: هجهزهم بليل
سلطان : احنا هنسافر بليل اصلا
زهره : ازاي.. مش هتستني فرح اميره
سلطان مسك ايديها وقعدت علي السرير وخلاها تقعد علي حجره وهي اتكثفت اووي ونزلت راسها لتحت = عشان اثبتلك ان ده