فعلا ماما خرجت وفتحت الباب وكان احمد
عمر ومعاه المأذون واتنين باينلهم صحاب احمد
الشيخ قعد وماما جت تندهلى خرجت وانا محرجه
واحمد باصصلى ومتنح كده ليه ده
سمعت الشيخ وهو بيضحك: تعالى اقعدى جمبى يابنتى
قعدت جمب الشيخ واحمد مازال متنحلى برده
كنت وكيله نفسي لانى معنديش حد يبقى وكيلى
الشيخ خلص وهو بيقول بارك الله لكم وبارك عليكم وجمع بينكم فى خير ولقيت نفسي فى حضنه
معرفش ازاى…… حسيت حضمى هيتكسر…. ايه ده ده بيبكى
اخيرا رفعت ايدى وانا بطبطب عليه بضمنى اكتر وزاد صوت بكائه
معرفش هم خرجوا امته اخر حاجه شوفتها ماما اللى بتبتسملى وعمر معاها وهم مشين
عدى وقت معرفش اد ايه وهو بيبكى وانا بمسح ع ضهره بهدوء وحنيه
حسيت انه زى عمر ابنى بالضبط لما يعيط واجى اراضيه فاطبطب عليه
خرج من حضنى وهو بيقولى: زهره انتى لازم تعرفى الحقيقه
بصيتله بصمت فكمل: كنتىممرضه جديده وانا كنت عامل حادثه بالمتسكل وايدى كانت مفتوحه
وكنت جاى افك الخيط كنت يدوبك متخرج وبادئ اشتغل فى مكتب بابا
كل البنات كانت عايزه تغيرلى ع الجرح شاب جان وشعره اصفر وعيون زرقه
وابن ناس بقى الا انتى واقفه فى اخر الطرقه وباصه فى الارض
جيتلك وطلبت منك تفكى الخياطه وتغيريلى على الجرح
خلصتى من غير ما تبصيلى وانا اصلا مش عارف اشوفك من النقاب
فضلت مركز معاكى لحد موقعت فى حبك بسبب عيونك
روحت وانا سايب قلبى معاكى سافرت باريس فى شغل وقعدت سنتين
رجعت قلبت الدنيا عليكى ملقتكيش وكإنك اختفيتى مكنش حد يعرف بيكى غير هشام اخويا لما رجعت لقيته اتجوز
مهتمتش لانى كنت بدور عليكى…. اول ما شوفتك فى بيتنا عرفت عيونك اتصدمت ولما عرفت اسمك عرفت اللى اخويا عمله
فيا مكدبش اننا اتخانقنا وده السبب انى مشيت من البيت رجعت باريس تانى قعدت تلت سنين عرفت معامله هشام ليكى ولامى نزلت اول ما نزلت نسيت كل اللى عملته وقربت منك بهديه عيد ميلادك ورجعت ادعى ربنا يخرجك من قلبى
كنتي بتتمكنى من قلبى كل يوم…. حد ما هشام مات وانا استغليت الفرصه….. حسيت انى انانى بس عمرى ما نسيت انه
خانى
لما واجهته قال انه بيكرهنى وبكره ابويا فعمل كده…. بالله عليكى متسبينى تانى انا مصدقت لقيتك
كل بيقول كل ده وهو بيبكى وانا وخداه فى حضنى وبطبط على ضهره وايدى بتمسح على شعره مفيش كلام يتقال
بعد وقت كبير
احمد: زهره انا عايز اشوف وشك
زهره:……..
يتبع..