زين: بسرعه ادينى عنوان سارة صاحبتها
مراد: سارة مين !… اه صاحبه ليليان طيب اقفل هابعته فى مسج
عاصم: اخيرا ظهرتى يابنت فارس لا وايه جايه برجليكى .
ليليان بعصبيه: مالكش دعوة بيا .. محدش له دعوة بيا واييااااك تفكر تضربنى تانى
عاصم: لا وايه كمان ايه جايه بتخربشى . … انا مبسوط اوى انا انهاردا اسعد يوم فى حياتى دا ليله ليلتك انهاردا… يوسف انت
مش كنت عاوزها براحتك اهى عندك عاوز اسمع كل خير
عاصم خرج وليليان خافت وعرفت انها اكبر غلط عملته فى حياتها انها فكرت ترجع
يوسف: اخيرا يا ليلو جتيلى … انتى جيتى علشان بتحبينى صح
ليليان: انا بكرهك ومبكرهش حد قدك
يوسف: وانا بحبك وبموت فيكى وبتمناكى فى كل لحظه تعالى يا قلبى
ليليان: ابعد هاموتك يا يوسف لو قربت منى
يوسف مسكها وقلعها طرحه وفضل يقطع فى هدومهاوهى بتصرخ جامد
ليليان: الحقونى
ليليان بتصرخ جامد: زييييييييييين
ليليان فاقت مرة واحدة وسارة بتهديها
سارة: اهدى يا ليليان دا اكيد كابوس
ليليان بتاخد نفسها: كابوس وحش اوى يا سارة .. اكيد ربنا بيدينى انذار علشان مروحش لاهلى
فى الوقت دا رن جرس الباب
سارة: هاروح افتح تلاقيها ماما ونسيت المفتاح كالعادة
سارة فتحت اتفأجت بزين واقف قصادها
زين: ليليان فين ؟