ليليان اتخيلت زين واقف بيشرح بوسامته وهيبته وشعره اللى بيجننها حست نار فى قلبها: لا كدا احسن خليه بعيد احسن
سارة: اوووو الله اكبر ايه دا ليليان هانم شايفه بتطلع قلوب من عنيها
ليليان: ههههههه مجنونه وربنا عليكى كلام
سارة: اه ياختى اضحكى ليكى حق … هو انا مش هاقع على واحد زى زين الجارحى
ليليان بخفوت: تؤتؤ زين الجارحى واحد وبس
فى شركه الجارحى
زين: تمام كدا ياعلى اظن احنا متفقين على البنود
مراد: بس اهم حاجة عندنا الالتزام بمواعيد والبنود
على الباشا رجل اعمال: عيب يا مراد مش على الباشا الى يتقاله كدا
فى الوقت دا ليليان خبطت ودخلت
زين بصلها بحدة علشان دخلت ولقى على بيبصلها اوى
زين بحدة: فى حاجة يا على شايفك بتبص جامد
على الباشا: لا يا زين باشا دا انا ببص على الجمال الربانى دا … اصل ياباشا الجمال ربنا خلقه علشان نتأمله
مراد بخفوت: الله هاتولع
ليليان اتحرجت جامد ووشها بقا احمر
زين باصلها تخرج وخرجت فعلا وزين قام ولف وراح عند على
زين شدو من قميصه: حسك عينك اشوفك بتلمحها بطرف عينك هانسى اى حاجة ولا شراكه ولا حتى معرفه قديمه
على الباشا: اهدى بس يا زين هى تخصك فى ايه مش دى سكرتيرتك بردوا
زين فهم انه شافها قبل ما يدخل
زين: لا هى مش سكرتيرتى … هى مراتى
على الباشا بضيق: انت اتجوزت مبروك .. مكنتش اعرف انها مراتك
زين زقه على الكرسى: اديك عرفت
فى الشرقيه
توحيدة: ايمان شوفى مين بيخبط
ايمان: حاضر
ايمان فتحت: عبد الرحمن ايه اللى جابك
عبد الرحمن: ممكن ادخل اقابل مامتك
ايمان فتحت الباب علشان تدخله: ماما تعالى