زين: ماتلم نفسك ياعم انت
مراد: الله ياعم وانا مالى انا هاقفل سلام
زين: بقولك قبل ما تقفل فى بنت صاحبه ليليان عاوزك تجبيلى عليها معلومات وتشوف هى تمام ولا لاه
مراد: ليه الباشا شاكك فيها
زين: مش حكايه شاكك بس دا طبع فيا اللى يقرب منى او من حد يخصنى لازم اعرف نيته ايه … يالا هابعتلك اسمها كامل فى رساله سلام
مراد: سلام
ليليان خرجت من الحمام بعد ما غيرت هدومها وكان باين عليها التعب
زين شدها وقعدها جنبه على السرير
زين: ليه مقولتيش انك مرات زين الجارحى
ليليان عيونها كلها دموع: خفت منك انك تزعقلى لو جبت اسمك فى المشكله
زين زعق: انتى اتجننتى انتى لو كنتى قولتى اسمى مكنش حد قدر يقرب منك … بعد كدا اتصلى عليا متخليش كريم الى
يكلمنى
ليليان باستغراب: انا اصلا مقولتلوش يتصل عليك
زين بتنهيدة كلها غضب: ياعنى كمان هو اللى اتصل بيا من نفسه … اول واخر مرة تحصل يا ليليان فى اى مشكله تحصلك وانا مش موجود عرفى بنفسك للموجودين
ليليان برقه: ياعنى انت مش هاتزعل منى
زين بهدوء: لا مش هازعل
ليليان: هو انا ممكن اسالك سؤال
زين: اسالى
ليليان: هو انت هاتحرمنى من سارة ؟.
زين: ليه بتقولى كدا ؟
ليليان برقتها الى بتخلى قلب زين يلين: علشان انت نبهت عليا قبل كدا معملش صدقات وانا عصيت كلامك بس والله انا بخاف ابقا لوحدى انا اسفه … بس خليها صاحبتى مش تمنعها عنى انا بحبها