عمرة اتربى على حزن مراد على مراته وبنته ياااااااااه قد ايه سارة دى قاسيه… بص على ريهام لقاها واقفه بتبص على ميرا ومراد بغل وهى اخدت بالها انه بيبصلها ابتسمت ابتسامه بسيطه وطبطبت على كتفه …وليان اللى بتعيط فى حضن عز …بتعيط على حال مراد …بتعيط على الايام اللى شافها مش مصدقه ان فى حد ممكن يأذى حد بالصعوبه دى …فتحت عينها بصعوبه لقت عمر واقف فى وشها ..اللى اول ما وصلوا المستشفى لقته سبقهم ووصل قبلهم …شافته بيهمسلها بيشفايفه
انها متعيطش …عيطت اكتر …اتحرك بعصبيه ناحيه الشباك ووقف فيه…مش قادر يتحكم فى اعصابه …بيتجنن لما بيشوف دموعها ..مش لازم تعيط…متخلقتش علشان تعيط …ليليان لاحظت انه زين دخل اوضه جنب اوضه مراد ..بعد ما امر المستشفى انهم يفضوا الاوضه دى …اخدت نفس طويل ودخلت وراة ).
ليليان فتحت الباب بهدوء ودخلت: زين .
زين لف ليها: ايه اللى دخلك هنا ؟.
ليليان بخوف من نبرة صوته: دخلت وراك يا حبيبى.
زين بحدة: وعاوزة ايه ؟.
ليليان: عاوزك …عا…عاوزة ابقى جنبك .
زين بغضب: امشى …اطلعى برة …انا مش عاوزك …مش عاوز حد جنبى .
ليليان بذهول: ايه ؟!…زي …زين انا عارفه انت مصدوم ..زى مانا مصد…
زين قطع كلامها بحدة: هشششش…مسعمش صوتك …انتى مصدومه …تلاقيكى فرحانه علشان صاحبتك رجعت من الموت…ولا فرحانه…تلاقيكى كنتى عارفه وبتستغفلينى .
ليليان بصدمه: انا …انا يا زين …انا هاستغفلك …انا عمرى ما كدبت عنك …عمرى ما خبيت عنك…انت اصلا بتعاملنى كدة ليه ؟!… انا ايه ذنبى ؟! .
زين بغضب: ذنبك… هاقولك ذنبك ايه…انتى السبب …ايوة انتى السبب …انتى اللى من ساعه ما دخلتى حياتى وجبتيلى المصايب انا وصاحبى …انتى السبب …انتى اللى دخلتيها حياتنا …انتى …انتى …ياريتنى ما كنت عرفتك …ياريتنى ما
شوفتك …ياريتنى ما اتجوزتك …صاحبى اتأذى بسببك …كله بسبببك …لو حصله حاجة …انا مش عارف هاعمل فيكى ايه .
( ليليان وقفت مصدومه من كلام زين ..ياااه معقول دة كان فى قلبه …يااااه على وجع القلب طول عمرها بتسمع عنه ..عمرها ما جربته ..بس هى جربته دلوقتى …جربته لما سمعت كلامه …فاقت من افكارها على صوته ).
زين بزعيق: اطلعى برررررة …مش عاوز اشووووووفك …برة .