مراد اخد ميرا فى حضنه: ومراتى …ميرا الجارحى .
ريهام بضيق حاولت تخفيه: اممممم …مبروك ..مكنتش اعرف .
ميرا: الله يبارك فيكى .
زين: طيب يالا مش هانفضل واقفين كدة …خلينا ندخل .
( كلهم اتحركوا ودخلوا البيت …ماعدا ريهام واسر ).
اسر: ممكن افهم …انتى واقفه ليه ؟!.
ريهام: واقفه علشان …انا بجد مش فاهمك .
اسر بضيق: اه بدأنا …حضرتك مش فاهمنى ايه ؟!.
ريهام: اسر …اخوك الكبير اتجوز وانت حتى مفكرتش تقولى …وكلكوا عارفين ماعدا انا …و اقف كدة زى الهبله .
اسر بحدة: بقولك ايه مش عاوز وجع دماغ بالله عليكى ..انا مش ناقص …اتجوز وخلاص مالهاش لزمه الكلام الكتير …يالا خلينا ندخل .
ريهام بضيق: يالا يا اسر .
فى غرفه هنا .
( هنا واقفه قدام مرايه بتتمايل بفستانها …كان اسود من تحت ومنفوش وقصير ومن فوق لونه احمر وبكم وشعرها القصير المفرود على وشها وكانت جميله جدا ).
هنا بضحك: طيب والله …كنت عارفه ؟!.
ليان: انتى بتضحكى يا هنا …دة انا قولت انك هاتتضايقى .
هنا: واضايق ليه ؟!…انا عارفه كويس انه عاوز يضايقنى وانا مش هاناوله اللى هو عاوزو .
ليان: اه يا مكيرة .
هنا: بقولك قوليلى …ايه رايك فى الفستان .
ليان: تحفه يا هنون وشعرك يجنن .
هنا: حبيبتى يا لينو يالا بقا ننزل .
ليان: قوليلى …هو مفيش حد الا احنا .
هنا: امممم مامى قاتلى مرضيتش تعزم حد علشان اهلينا يتصالحوا وكدة .
ليان: طيب والله مامتك دى عسل .
هنا: طالعالى يالا ياختى .
( هنا نازله وليان معاها وجذبت انظار اسر ليها …و سرح فى جمالها واضايق من قصر فستانها وغمض عينه بعصببيه ).