مراد: علشان مش هاستحمل مهاب ونظراته ليا مش هاستحمل .
(زين كان هايتكلم ويقول حاجة بس سكت وبص فى الاوراق اللى قدامه تانى ).
مراد: عاوز تقول ايه يا زين ؟!.
زين: مراد هو انت مشكتش فى مهاب دة ..ايه اللى عرفوا اللى حصلك انت وسارة …انا وليليان بس اللى نعرف وليليان
متكلمتش مع حد وانا متأكد من كدة .
مراد: امممم منا بردوا شكيت زمان لما لقيته عارف بس قالى ان سارة قبل ما تموت اتصلت وحكتله كل حاجة .
زين: اممممم …طيب اعمل حسابك انت هاتروح معانا …موت سارة دة قدر ونصيبها …مكنش بايدك حاجة ولا تخبى نفسك وتخاف تقابل حد علشان حاجات واساسيات كلها كدب …مراد انتهى الكلام فى الموضوع دة يوم الجمعه هاتيجى ياعنى تيجى .
( مر الاسبوع بسلام على ابطالنا …الامور الى حد ما كانت مستقرة …وجه يوم الجمعه والكل بيستعد علشان حفله السبوع ).
فى بيت مهاب .
( ماهى واقفه بتبص على نفسها فى المرايه وسرحانه وجة من وراها مهاب حضنها ).
مهاب: الجميل سرحان فى ايه ؟!.
ماهى اخدت نفس طويل: مش حاجة …ببص على شكلى بس .
مهاب: قمر يا روحى …لسه زى مانتى بنت ١٦ سنه .
ماهى بضحك: بطل بكش …انا بقيت جدة .
مهاب لفها له: بقيتى جدة علشان اتجوزتى صغيرة وعلشان جميله بنتك اتجوزت بدرى بردوا متكبريش نفسك غصب عنك .
ماهى غمضت عينها بألم وحضنت مهاب: ربنا يخليك ليا يا مهاب يارب .
مهاب باس جبينها: ويخليكى ليا …يالا انزلى تمممى على الحفله لتكون الست هنا عامله مصيبه تحت…وانا هاروح المشوار اللى قولتلك عليه …من حق عزمتى اصحابك والناس اللى قولتلك عليهم .
ماهى بتوتر: اه …اه … متخافش كل حاجة تمام …روح انت علشان متتأخرش .
مهاب: اوك …سلام يا حياتى .
( مهاب خرج من الاوضه وماهى لفت للمرايه تانى وعيطت)
ماهى بحزن: ربنا يستر واكون اللى بعمله دة صح ..قلبى مقبوض.
فى بيت الجارحى .
(ميرا قاعدة على المرايه بتظبط الطرحه …ومراد واقف بيلبس ويبصلها وهى انتبهت ).
ميرا: فى ايه ؟!.
مراد قرب منها: مستنى اشوف هاتلفى الطرحه ازاى ؟!..
ميرا: الفها ازاى ..مش فاهمه ؟!.
مراد: ياعنى مستنى اشوف حضرتك هاتظبطى طرحتك وشعرك هايبان منها ولا لأ .
ميرا: بيبان غصب عنى …مش ببقا قصدى .