مراد قطع كلامها وحط ايديه على كتفها: انا هاخد ميرا لو انت مش عاوزها …انت عارف متجوزين جداد ومش قادر انام من غيرها .
(ميرا وشها جاب ميه لون واتكسفت وحطت وشها فى الارض …احمد ضحك لانه فهم مراد انه بيغيظها ).
احمد: اه طبعا خدها …انا قولتلها متتعبش نفسها .
مراد: نستأذن احنا ..وانا هاوصيهم عليك والحراسه برة متتقلش .
( ميرا فضلت مبتسمه على جرأته فاقت على ايد بتخبطها على قفاها بصت فى المرايه )..
مراد: انتى هبله ولا ايه …باصه فى المرايه ومبتسمه .
ميرا بهمس لنفسها: استغفر الله العظيم …هوضربنى على قفايا …اتعامل معاه ازاى دة ؟.
مراد وهو داخل الحمام: امممم طلعتى هبله …بتكلمى نفسك .
ميرا بضيق: منك لله يا شيخ ضيعت اللحظه الحلوة.
عند زين وليليان .
زين: ليليان …حبيبتى ..قومى كلمينى .
ليليان بنوم: ايه يا زين ..فى ايه ؟..
زين: الحراسه كلمونى …وقالولى ان مراد راح المقابر .
ليليان: دلوقتى !.
زين: اممممم …مش عارف ماله ..انا هاروحله اطمن عليه .
ليليان: اوك يا حبيبى …لو محتاج تنام عندة نام .
زين: لا مبقدرش انام الا وانتى ف حضنى وانتى عارفه كدة كويس …نامى انتى وانا هاروحله واجيلك .
ليليان باسته من خدة: حاضر …ربنا يخليك لينا يا زين الرجال .
زين باس جبينها: ويخليكى ليا يا قلبى …سلام .