اللى حبتها سافرت المانيا …اخدت وقت اكيد لما اتعرفت على البنت دى وحبتها ..هى اتعلقت بيها…وليان من الشخصيات اللى لما بتتعلق بحد لو قالها يالا نموت هاتقوله يالا معاك .
اسر: عارف دة كله ..وانا مبحبش ازعلها منى …بس بجد لو تشوف اللى مصاحبها يا مراد …بنت بميه لسان …عشرة بيتكلموا معاها …يخربيتها البجحه بتقولى اه اتكلمت عليك .
مراد: متزعلش منى …انا اخوك الكبير…انت اندفعت وراة كلام ريهام …ومتكذبش عليا وتقولى مش هى اللى قالتلك …انا متأكد انها هى ..بس بعد كدة اتحكم فى نفسك شويه .
( اسر اتحرج من كلام مراد …هو عندة حق فعلا هو غلط واتسرع لما مشى وارة كلام ريهام …بس بردوا لولا طوله لسانها مكنتش الامور وصلت لكدة ).
اسر: عندك حق ..انا حليت الامور خلاص واتكلمت انا وليان …قوم نام انت باين عليك تعبان .
مراد: انت بتقول فيها…دى كانت اجازة مهببه يا شيخ …لما صدقت ارتاح …يطلعلى يومين زى الفل يطيروا النوم من عنيى
وتقفل بجوازة وواحدة نايمه فى اوضتى ..شوفت نحس اكتر من كدة .
اسر بضحك: ياعم قول شوفت حظ اكتر من كدة .
مراد: حظ ايه بس …دة وجع قلب …انا هاقوم انام ..تصبح على خير .
عند ميرا .
(ميرا قاعدة قدام المرايه بتسرح شعرها ..افتكرت كلام مراد للاحمد …ابتسمت غصب عنها ).
فلاش باااااااااااااااااااك
ميرا حطت ايديها على أوكرة الباب: انت هاتعمل ايه …انا هاكلمه خلاص.
مراد شال ايدها: لا واوعى انا هاكلمه .
أحمد بتعب: تعالو ..بتتخانقوا على الباب ليه ؟.
مراد بابتسامه: اخبارك …معلش معرفتش اجاى واشوفك .
احمد: تسلم …وصلى كل اللى انت عملته ..شكرا يا ابنى .
مراد: مفيش شكرا ما بينا وبعدين انت لسه قايل ان انا ابنك .
ميرا: عمو احمد …انا …