اسر: ياعنى تتحدينى قصاد الكل وجايه تعتذرى فى اوضتى يا ليان
ليان: والله انا ما كنت اقصد بس كنت بدافع عن صاحبتى يا اسر …والله هنا طيبه وبنت ناس كويسه معرفش مين فهمك عنها كدة.
اسر: لسانها يا ليان …عرفنى بيئتها كويس .
ليان قربت منه وحضنته: انا اسفه يا اسر والله كان غصب عنى ..بس هى صاحبتى وانا بحبها .
اسر قلبه رق لاخته: مسامحك …وانتى كمان متزعليش منى على الكلام اللى قولته .
ليان بفرحه: ياعنى خلاص صافى يا لبن .
اسر: كلميها وقوليلها ترجع محاضراتها …بس محاضراتى لا …تشوف اى كورس تاخد فيه علشان تفهم وانتى كمان انا هاشرحلك المادة بس متحضريش محاضراتى …تمام .
ليان ببراءة: تمام يا احن اخ …بس هى خاصمتنى .
اسر: مش بقولك متخلفه …عيله مستفزة .
ليان: بس طيبه اوى والله …رقيقه اوى من جواها .
اسر: انتى اللى رقيقه اوى من جواكى .
فى مستشفى الجارحى .
احمد بتعب: ليه يابنتى بس أصرتى تقعدى معايا.
ميرا: ياعنى اسيب حضرتك يا عمو …وبعدين انا دكتورة شاطرة واعرف اتابع حالتك كويس.
احمد: ماهو كتر خير بشمهندس زين مخلى المستشفى كلها تحت أمرى والله الراجل دة ربنا يباركله.
ميرا: يارب …عمو زين من اكتر الشخصيات المحترمه اللى قابلتها فى حياتى .
احمد: متزعليش يا ميرا من قرارة بس دة احسن ليكى ويوسف هايخاف يقربلك .
ميرا بحزن: ادعيلى يا عمو والنبى اصل مراد دة صعب اوى .
احمد بتعب: متخفيش ..بس انتى متعانديش وكبرى دماغك ومشى أمورك.
ميرا: طيب نام انت وارتاح …متتكلمش كتير الكلام الكتير غلط عليك .
احمد بيغمض عينه: حاضر .