زين بهدوء: انتى بجحتى فى اخوكى يا ليان .
ليان بدموع وبخوف: يابابى انا … انا… انا .
زين اخدها فى حضنه: ايه الخوف دة كله اهدى … محصلش حاجة لدة كله .. انا باسالك سؤال ..هو انا هاضربك يا ليان .
ليان: انا عاوزة مامى .
زين: اهدى يا حبيبتى … انا اهو مكان مامتك .
مراد: اهدى شويه على اختك ..فى ايه يا أسر مهما كان متعاملهاش كدة .
زين اخدها وقعدها وقعد قصادها: قوليلى فى ايه وبراحه ومن غير دموع .
ليان: بابى انا مبجحتش فى اسر ولا حاجة .. كل الحكايه ان كنت بدافع عن صاحبتى مش اكتر .
اسر: تدافعى عنها ! دى كانت بتشتم فى اخوكى وانتى ايه عادى .
ليان: اسر انت سمعتها وهى بتشتمك.
اسر: لا بس اتاكدت .
ليان: من مين يا اسر من ريهام … ريهام طول عمرها بتكرة هنا اصلا وعلى طول بتحاول تعملها مشاكل .
اسر: لا مش ريهام .
ليان بعند: لا ريهام … انا متاكدة انها هى … انت ظلمتها .
اسر: حتى لو ظلمتها …متقفيش قصادى قدام زمايلك .
ليان: محدش يعرف ان اختك اصلا .. انا مش قايله اسمى كامل .
اسر بتهكم: والله ! ليه مستعرة من ابوكى ولا يمكن مستعرة من اخوكى …ولا يمكن الست هنا مش هاتصاحبك طول مانتى غنيه .
ليان قامت اندفعت: انت ازاى تقول الكلام دة … هنا كمان غنيه وبنت لواء فى الشرطه وعيلتها كويسه جدا .
اسر: اهو شوفتى بدافعى عن زفته وسايبه مثلا انك مش معرفه حد فى الجامعه انك بنت زين الجارحى ولا انك اختى.
(ليان زعقت واول مرة صوتها يعلى على حد من اخوااتها او فى وجود ابوها ).
ليان: لا ..علشان انا مكسوفه منك ومن خطيبتك ومن تمثيلك وتمثيلها بيك …مكسوفه وكلهم هايكرهونى بسببك وانا مش عندى استعداد اخسر حد علشان خاطركوا .
( أسر اتنرفز و كان هايضربها بالقلم لولا ايد مراد اللى منعته فى اللحظه المناسبه ).
اسر: انتى سافله وقليله الادب … واحسن قرار ليكى انك تتفصلى من الجامعه .
زين بهدوء: والله برافو … كمان … كمان اضربوا بعض واشتموا بعض ..لا انا ربيت فعلا .
( أسر وليان سكتوا لانهم غلطوا فى حق بعض وغلطوا غلط كبير لما زعقوا فى وجود زين ).
زين: لو سمحت يامراد خد ليان روحها البيت .