عمر قصد يضايق فى مراد: شغل ايه … ما احنا واخدين اجازة شهر بعد اخر قضيه .
مراد: ياخى انت مالك… اب وابنه بيتكلموة ايه حشرك .
عمر: ياعم انا غلطان …انا رايح اكاال .
مراد بعصبيه: فى داهيه .
زين بهدوء: خدها وروحوا غيروا جو يا مراد .
مراد: يابابا مش احنا رايحين الساحل السنادى خلاص يبقا تغير جو هناك.
زين مبحبش يضغط عليه: زى ما تحب .
( كل العيله قعدت فى جو سعيد وضحك بس جوة نفس كل واحد غصه مش قادر يبلعها… مراد وموت سارة مأثر فيه كل مناسبه بيتمنى لو كانت معاه … واسر ومعاملته لخطيبته ومش عارف ليه هو بيعاملها كدة بس مش قادر يقربها من عيلته…ونظرات عمر لليان اللى كلها استهزاء بيها …وليان اللى بتحاول تتجنبه وتتجنب تبصله … وادهم اللى بيبص لمراد الالفى انه السبب فى حالته .. وانه حرمه من كاميليا …وعز اللى قاعد بيقنع زين بحاجة وزين رافض وليليان اللى باصه لولادها وبتتمنى عيشوا فى سعادة …الكل مشى وكل واحد دخل اوضته بتعب وفضل مراد وميرا ).
مراد بضيق: مش يلا ننام .. انا تعبت .
ميرا بتوتر: ادخل انت … انا هنام هنا .
مراد: هنا فين؟!.
ميرا: هنا على الكنبه دى .
مراد بصوت مكتوم: بقولك انا مش ليا روح اناهد معاكى … يالا يابنت الحلال ندخل نتزفت ننام .
ميرا: مبعرفش انام مع حد فى اوضه واحدة …وخصوصا لو راجل .
مراد انتفض وقرب منها واتكلم بعصبيه بصوت واطى: لا بقولك ايه افهمى كويس انا جوووزك … انا ايه جوووزك …انا مش شاقطك من الشارع … اتعودى لغايه ما ام المشكله دى تخلص.
ميرا: طيب … بس عاوزة اقولك حاجة … انت جوزى وانا مراتك ..تعاملنى كويس ومش تتعصب.
مراد اتعدل فى وقفته: اه … انشاء الله يالا يا أمورة خلينا ننام .
( ميرا دخلت الاوضه مع مراد لقتها اوضه رجوليه بحته اكبر من اوضه عز وليان بكتير تقريبا اصغر حاجة من جناح زين وليليان … تصميمها عصرى فيها غرفه ملابس وحمام خاص وسرير كبير وتلفزيون وكرسين وتربيزة ).