ضغطها عالى .
ليان بفزع: ياحبيبتى يا مامى .
( ليان طلعت تجرى … تطمن على امها .. وعز بيجرى وراها ).
عز: اهدى يابت … امك هاتتفزع منك .
( الاتنين دخلوا ولقوا امهم فى حضن ادهم …واسر بيفرك فى ايديها وميرا واقفه بتحاول تكلمها ).
ليان بدموع: مامى مالها .
عز بصدمه: فى ايه … ماما مالها … بابا فين .
اسر: عز بسرعه صحى مراد .
ميرا: لا ماهو مراد راح مع اونكل زين امبارح .
اسر: راح فين ..انطقى .. انتى هاتنقطينا كل شويه بكلمه .
ميرا: اونكل زين قالى ان فى مشكله فى مصنع واخد مراد معاه وطلب منى ان انام جنب عمتو .
اسر باستغراب: مصنع !.
( جسم ليليان اتصلب اول ما سمعت كلمه مصنع .. وادهم حس بيها ).
ادهم: الوضع بيسووء…اهدى يا امى .
( ليان وعز ..عيطوا شايفين امهم لاول مرة فى حاله دى )..
( مراد وزين دخلوا البيت وكان هادى جدا وزين استغرب).
مراد بتعب: يااااه اخيرا الواحد روح .. انا مش شايف قدامى .
زين: امال البيت هادى كدة ليه ؟… معقوله ليليان لسه مش صحيت .
مراد بسخريه: قول معقول .. اتنين الازعاج مصحيوش .
زين بابتسامه: ليان وعز … ربنا يهديهم .
مراد: ايه دة ؟… ايه اللى رمى كرافتيه اسر فى الارض كدة .
زين بقلق: انا حاسس فى حاجة .
( زين طلع بسرعه على جناحه… ومراد وراة اتفاجئ بعياله حوالين ليليان ).
زين بذعر: فى ايه… اوعو كدة … ليليان .
مراد: امى … مالك ؟.
زين بحدة: لو سمحتوا كلكوا برة مش عاوز حد هنا.
( الكل انسحب بناءا على رغبه زين).
زين قرب منها واخدها فى حضنه: مالك يا ليليان .. ايه وصلك للخوف دة ياقلبى .
( ليليان نوعا ما هديت لما حست بوجودة …زين فضل يهمسلها فى ودانها ويحسسها بوجودة ).
مراد الجارحى: ايه وصل لامى للحاله دى ..وانتى الوحيدة اللى نايمه جنبها .
ميرا: انت بتلمح لايه… انا هاعمل ايه فى عمتى .