زين: وانا كمان كنت بعتبرة اخويا .. بس الدنيا تلاهى .
(مراد الجارحى اتدخل فى كلام وطبيعه عمله طغت عليه ).
مراد: احم هو ايه اللى حصل بالظبط .
(مرات احمد انهارت بالعياط تانى اول ما افتكرت اللى حصل .. وزين بص على بنات احمد لقاهم صغيرين ).
زين: امال انتو اسمكوا ايه ؟.
مرات احمد بصوت مبحوح: نورين ونوران ..تؤام هما فى اعدادى .
زين: مشاء الله … ممكن اطلب منكوا طلب لو تعرفوا اسم الدكتور اللى بيعالج بابا تروحوا تنادوا لانى معرفش حاجة هنا .
نورين: حاضر..يالا يا نوران .
( مراد استنى لما البنات مشيوا وسأل السؤال تانى على مرات احمد وحكت كل حاجة ليهم ).
زين بعصبيه: واقسم بالله ما هارحمه .
مراد: اهدى يا بابا .. هو بدء يغلط .. وهايقع … انا عاوزو يجيب اخرة .
( نورين ونوران بنات احمد جابوا الدكتور وجم ).
الدكتور: خير يا افندم ..حضرتك طلبتنى .
زين: ايوة حاله الاستاذ احمد ايه ؟!.
الدكتور: الحمد لله عدينا اكتر مرحله خطر وهو دلوقتى فى العنايه المركزة والصبح انشاء الله هايفوق .
زين: طيب انا كنت عاوز اول لما يبدء يفوق انقله مستشفى فى القاهرة .
الدكتور: مفيش مشكله بس يقوم بالسلامه الاول .. عن اذنكوا .
زين: مراد روح مع المدام البيت ؟.
مرات احمد: ليه يابشمهندس زين ؟… انا لايمكن اسيب احمد .
زين: انا عاوزك تلموا هدومكوا وكل حاجة تخصكوا وتعالوا على هنا تانى اول ما احمد يفوق والدكتور يطمنى عليه هانسافر القاهرة .
مرات احمد: نسافر ليه ؟…
زين: بعدين يا مدام .. معلش متشرفتش باسمك ؟.
مرات احمد: وفاء .
مراد: طيب يالا يا مدام وفاء .
الصبح فى بيت الجارحى
( ليليان قامت من نومها لقت ميرا نايمه جنبها استغربت ..قامت بسرعه …صحتها).
ليليان: ميرااا .. اصحى .
ميرا بصوت كله نوم: عمتو .. انتى كويسه ؟.
ليليان بقلق: ايوا كويسه …فى ايه نايمه جنبى ليه ؟… زين …زين فين ؟..
ميرا: اهدى يا عمتو .. اونكل طلب منى انام جنبك وهو نزل بليل .
( ليليان استغربت زينها سابها ومشى راح فين ..معقول يكون اكتشف كدبها حب يعاقبها.. بس زين بيعاقبها بس مبيعدش عنها مبيقدرش…دايما يقولها ( روحه فيها )).
ليليان: زين نزل بليل ليه ؟.