وصوت عز ).
عز من وراة الباب: يابابااااا … انت لحقت نمت .
زين فتحله بعصبيه: عاوز ايه يا زفت … عاوز ايه ياعملى الاسود فى الحياه .
عز: عاوز ادخل .
زين: تدخل فين ياله …هو انا مش منبه مفيش واحد فيكوا يعتب الجناح بتاعى … انت رجليك اخدت عليه انهاردة .
عز: وسع يا حج الله يهديك … عيالك قفلوا على نفسهم من جوا ومفيش حد فيهم راضى يفتحلى وانت واخد اوضتى … يبقا ايه ؟.
زين: ايه ؟!.
عز: انام معاكوا هنا… دة اقل واجب …مش احسن ما أقولك سيبلى الاوضه كلها.
زين: لا يا شيخ كتر خيرك اوى …انزل تحت يا كلب ونام على اى كنبه .
عز: ويرضيك انام فى عز البرد … فى الفسحايه اللى تحت دى .
زين: فسحايه !
ليليان بتضحك من وراة زين: دخله يا زين… حرام عليك الجو بيبرد بليل اوى .
عز بيحاول يزق الباب: ماتفتح يابابا … انت جايب نسوان جوا غير امى .
زين: نسسوان ! الله يخربيتك يا مراد … ربيت عيالى اسوء تربيه .. استنى يا زفت هنا متتحركش .
( زين قفل فى وشه الباب ولف لليليان اللى واقفه بتضحك )
زين بغيظ: الله يهديكى بطلى تضحكى انا على اخرى .
ليليان بتحاول تسيطر على نفسها: اهدى يا حبيبى .
زين بغيظ: بلا حبيبى بلا زفت … ادخلى غيرى هدومك والبسى حاجة طويله ومقفوله .
ليليان بصدمه: زين والله دة ابنى .
زين بصرامه: ليليان هى كلمه وقولتها … غيرى هدومك .
ليليان: حاضر يا قلبى هاغيرها… بس دخله علشان يدفى شويه وانا هاغير فى الحمام .
( عز دخل وفضل يناقر فى زين وليليان وزين كل شويه ينفخ بعصبيه اول مرة حد يشاركه اوضته مع ليليان وكمان البجح اصر انه ينام جنبهم على السرير … وبقا زين فى النص بينه وبين ليليان ).
زين: اياك يا عز تلمسينى ولا تتقلب كتير فى السرير .
عز: طيب هات ماما فى النص … ألمس فيها براحتى ..واتقلب جنبها براحتى .
زين مسكه من شعرة وشدة: انت ياله خنقتينى وانا مبقتش قادر استحملك .
ليليان حاولت تفك عز من ايد زين واخيرا نجحت: خلاص بقا يا زين .. وانت يا عز بطل تضايق فى بابا عيب .. هو اصلا مش طايق نفسه .