ليليان برقه: مينفعش يا حبيبى نطلع اخواتك اللى اكبر منك من اوضهم وانت موجود .
عز: هو انتى على طول كدة ..؟.
ليليان باستغراب: مالى ؟.!
عز: مزة … ماتجبيى بوسه عليا نعمه ساعات بشك انك امى .
زين حدف فى وشه المخدة: امشى يا كلب برة … روح نام فى اى حته .
( عز خرج جرى ).
ليليان بضحك: حرام عليك يا زين انا أمه فيها ايه لما بوسو .
زين بغيظ: تبوسى ايه دة شحط … اياكى اشوفك بتبوسى حد فيهم هايبقا وقعتهم سودة ووقعتك انتى كمان .
ليليان كشرت: ياساتر عليك وعلى غيرتك .
زين شدها وقعدها على رجله: طيب تعالى هنا … هو انتى مش محتاجه حضنى .. مش زعلانه ولا مضايقه ولا فى حاجة فى قلبك .
ليليان حضنته بقوتها وباسته فى رقبته برقه: حبيبى يا زين على طول شايل همى وحاسس بيا وبتعبى … انا بحبك اوى .
زين: وانا بحبك يا روح زين …وحشتينى اوى .
( زين بدء يفك زراير بلوزتها وهو يبوسها كل ثانيه بتوحشه … كل ثانيه حبها بيزيد فى قلبه … مبقاش قادر يتنفس الا فى وجودها ..وهى غابت فى عالمها الخاص بيها اللى زين الوحيد يقدر يدخله فيها … وفاقوا هما الاتنين على صوت خبط الباب