ليليان بغباء: امال اقول ايه
زين: قولى زين وبس
ليليان بهدوء: مينفعش
زين: ليه مينفعش
ليليان اتوجعت وهى بتتكلم كدة: علشان زين باشا دى على طول هاتفكرنى دايما انك فى يوم من الايام هاتتخلى عنى ولما يجى اليوم دا قلبى مش يوجعنى
زين كلامها وجعه اوى رغم انها لسه صغيرة بالنسباله اوى وقالت كلام مش مترتب بس قالته بمليون كلام مترتب
زين بحنيه: مش المفروض انا قولتلك قبل كدا ان اللى بينا اكبر من وعدى مع عم حسن
ليليان بارتباك: وايه هو الى بينا ؟
زين: معرفش… بس اكيد هانعرف … ومن وقتها لغايه ما نعرف قوليلى زين وبس وابقى ياستى قولى فى الشغل بشمهندس زين … اتفقنا
ليليان بابتسامتها الرقيقه: اتفقنا ***************** فى الشرقيه
يوسف: وهو دا الى حكاه الواد احمد
عاصم: اممممممممم … الشيخ عزت اتصل بيهددنى. …اعمل ايه ؟.
يوسف: طب ماتسيبنى اخلص على امه ونخلص من قرفه دا ومن غير ماحد يحس
عاصم. بتفكير: ماشى بس من غير شوشرة ماشى
يوسف بضحك: متقلقش يابابا … ياعنى هو انا لما خلصت على جدتى حد حس
عاصم: هششششش الله يخربيتك اسكت هاتفضحنا … اللى حصل دا يموت ما بينا ولا حتى تفكر تفتحه فى يوم من الايام
يوسف: طيب سكتنا اهو ……وانت بقا ياعزت دورك جة اصل انا اتخنقت من امك