زين: قالوا ان الباشا هو اللى وزهم عليها وقالهم يموتوها بس مش اخدوها مش لحقوا وحاولوا يهربوا … بس قالوا ان الباشا كان ممشى وراهم عربيه علشان يتأكد منهم. انهم قتلوها …وهو بيقول مش عارف عنها اى حاجة … بس واقسم بالله لو ما نطق لادفنه حى فى قبر ولا يرمشلى جفن .
مراد: طيب خليك انت معاه وانا هابلغ وهاقلب الدنيا لغايه ما نلاقيهاااا متقلقش يا صاحبى .
دكتورة: ايه دة ياعم محسن ايه البهدله دى مين عمل فيها كدة .
محسن: دى حادثه يابنتى على الطريق وانا معرفتش اتصرف ولا اوديها فى مستشفيات جبتها على هنا .
دكتورة: اممممم هى كويسه بس دى اغماءة بسبب الحادثه والحمد لله الجنين كويس .
محسن: هى حامل ؟.
دكتورة: اه حامل تقريبا كدة فى شهرين .. انا هاكتبلها ادويه تجيبها وتاخدها وغذيها كويس اوى ولما تفوق جيبها عندى نعمل سونار على الجنين ونطمن عليها اكتر…عن اذنكوا .
محسن: طيب حسابك ؟.
دكتورة: مش عيب عليك يا راجل يا طيب كفايه انك لما بتوصلنى بالتاكسى بتاعك مبترضاش تاخد فلوس خالص منى … ربنا يعينك بس على العلاج .
(الدكتورة مشيت ونزل محسن جاب العلاج ورجع تانى ).
محسن: ها يا فوزيه … الابله عامله ايه ؟.
فوزيه مراته: نايمه يا حبه عينى شكلها تعبان اوى .
محسن: طيب انا جبتلك فرخه اعمليلها اكل وادى العلاج نديهولها .
فوزيه: جبت الفلوس دى كلها منين ؟.
محسن: ربك بيسهلها يا فوزيه الدكتورة رفضت تاخد فلوس وانا عملت نص يوميه بالتاكسى جبت فرخه وجبت العلاج اتبقى عليا فلوس والباقى هابقا ادفعه .
فوزيه: ربنا يجعله فى ميزان حسناتك … بس قولى بقا ايه اللى حصل بالظبط .
محسن: مفيش يا ستى … انا كنت ماشى على طريق عادى … الطريق دة مقطوع شويه …لقيت ضرب نار جامد خفت الصراحه وركنت التاكسى ونزلت تحت لغايه ما يخلصوا شويه وسمعت صوت عربيه بتتقلب ببص كدة لقيت العربيه اللى فيها
الابله دى اتقلبت فى الاتجاه اللى انا واقف فيه … انا اترددت انزل ولا لاه … قولت هانزل واتوكل على الله قومت جريت وروحت لقيت واحد شباب كدة بيصارع الموت قدام على الدريكسون والابله وراة مغمى عليها والشاب دة قالى.
(فلاش باااااااااك )
كريم: ابوس ايدك خدها وشيلها واجرى بيها .
محسن: طيب اشيلك انت الاول يابنى ؟.
كريم: لا ..ل… لا انا كد كدةة ميت .. خدها وشيلها واجرى بيها هايموتوها .
محسن: هما مين دول ؟.
كريم: اه … اه. … مش وقته الكلام … خدها بس .
(بااااااااك)
محسن: وبس شيلتها وجريت بيها وسوقت باقصى سرعه لغايه ماجبتها هنا .
فوزيه: يالهوى دة اظاهر ان وراها حوار جامد يا محسن واحنا مش قدة .
محسن: وايه ياعنى العمر واحد والرب واحد …اتكلى على الله يا فوزيه … قومى بس اعمليلها الاكل علشان لما تفوق نرم عضمها من الحادثه .
فوزيه: طيب قايمه اهو … ربنا يستر بقا .
(مراد قلب الدنيا والامن بيدوروا فى ناحيه…وزين كان هايموت عليها وخايف ومرعوب ومش عارف يعمل ايه … كل شويه بيخطر على باله سيناريوا شكل وكلهم اسوء من بعض … الخوف اتملكه للاول مرة … وذكرى موت ابوة وامه بتمر قدامه ونفس احساس العجز وقتها .. بيحسه دلوقتى .. بس هو قدر وكمل وعاش بعد موتهم … لكن هى لو حصلها حاجة هايموت وراها
مش هايقدر يعيش هو اصلا عايش فى الدنيا دى علشان خاطرها بيعافر فيها بسببها … ملحقش يتمتع بيها ولا يعيش معاها … معقوله بسهوله كدة حكايتهم هاتخلص … معقوله بسهوله كدة هاتروح منه .)
ليليان بتحاول تفتح عينها: اه … مش قادرة .
فوزيه: براحه يابنتى على نفسك … قومى براحه .