فى الشرقيه
احمد نازل من عند توحيدة بعد ما سألها لو عاوزة حاجة لقى فى وشه يوسف
يوسف: احمد ازيك
احمد: اهلا استاذ يوسف خير
يوسف: خير دا انا شوفتك طالع عند الحجه توحيدة
قولت استناك نتمشى مع بعض
احمد: اه
يوسف: الله يرحمه عم حسن كان راجل ونعم الناس
احمد بحزن: الله يرحمه كان ابويا واخويا
يوسف: الله يرحمه … الا من حق مين الجدع الى كان واقف فى كل حاجة دا انا عمرى ما شوفته انت تعرفه
احمد: اه طبعا اعرفه
يوسف بمكر: مين
احمد: دا استاذ زين …
احمد: دا استاذ زين محاسب فى السعوديه قريب الحجه توحيدة من بعيد بس ايه محترم اوى وعايش عمرة برا
يوسف بشك: ومتجوز ولا عينه على ايمان
احمد ألف قصه بسرعه: لا متجوز ومخلف تؤام مراته سوريه اصلا
يوسف: اه … بس دا مش قعد حاجة ومشى على
طول
احمد: اصل الحجه بلغته ان عم حسن مات وهو جة بسرعه وساب شغله ومراته فاكيد رجع عشان خاطرهم
يوسف: طيب ياحمد اشوفك بعدين بقا … سلام
بعد ما يوسف مشى احمد طلع تليفونه واتصل على توحيدة