البودى جارد معايا.
سارة: انا بودى جارد يا معفنه .
ماهى: اه ويالا اجهزى على ٩ بليل … ابقى البسى حاجة حلوة بس… سلام
سارة: ماشى يا ماهى الكلب اما وريتك مبقاش انا .
فى بيت الجارحى
ليليان: بتعملى ايه يا دادة .
دادة سميحه: بعمل الغدا يا ست البنات .
ليليان: يوووة الاكل دة وحش اوى… بطنى بتوجعنى منه .
دادة سميحه: ياحبيبتى زين عايش عمرة كله على الاكل الصحى ومانع الاكل زى المحاشى والمكرونات والذى منه .
ليليان: بس انا نفسى فى مكرونه بالباشمل وبانيه .. اوعى ما اعملهم .
دادة سميحه: لا يابنتى استأذنى زين .
ليليان: استأذن ايه يا دادة هو علشان عاوزة اعمل اكل بحبه لازم اخاد الاذن من زين … زين ايه دخله اصلا .
دادة سميحه بهدوء: مفيش حاجة بتحصل فى البيت الا لما ناخد رأيه الاول حتى فى الاكل .. هو شخص بيحب النظام بيعشقه قد عنيه وشخص عملى جدا … اسمعى كلامى روحى واستأذنى .
ليليان: طيب … هو فى مكتبه .
دادة سميحه: لا هو بيلعب رياضه فوق .
( ليليان راحتله ودخلت ووقفت على الباب وكان هو بيلعب ومندمج ومحسش بوجودها..وهى وقفت وسرحت فيه وتقريبا نسيت هى كانت جايه ليه وافتكرت هو بيقولها انها حلم بعيد واتحقق وحست لا المفروض يعكس الكلام لانه هو اللى حلم بعيد واتحقق وبقى بين ايديها وفضلت مبتسمه بتتفرج عليه وهو حس بوجودها من ريحتها اللى ملت المكان… ريحتها اللى
بتجننه ).
زين: هاتقفى كتير يا لى لى تتفرجى عليا .
ليليان انتهبت لنبرة صوته اللى بتعشقها: بتقول ايه ؟.
زين: بقول سرحانه فى ايه .
(ليليان مشيت وراحت لعندة وهوقاعدها على رجله خلاص هو بقا مدمن يقعدها كدة ).
ليليان: انا مش سرحانه انا شوفتك مندمج قولت اسيبك براحتك .
زين: والله هههههههه.. لا انتى حضرتك كنتى سرحانه وكمان مبتسمه .
ليليان: اممم مبسوطه بيك .