سارة: خلاص كدة اطمنت عليا.
مراد: امممم
سارة: سيبنى بقا اروح لليليان اطمن عليها .
مراد بهدوء: جوزها معاها .
سارة: وايه ياعنى مش فاهمه فين المشكله فى كدة .
مراد: واحدة كانت مخطوفه… وجوزها كان هايتجنن عليها … اكيد عاوز يطمن عليها بطريقته .
سارة بغباء: بطريقته ازاى. مش فاهمه .
مراد: اقولك ومتزعليش .
سارة بتسرع: اه قول وانا ها زع… ايه خلاص متقولش خلاص .
مراد: ههههه اتكسفتى هو انتى بتتكسفى .
سارة: استغفر الله العظيم … ياخى بردوا انا كنت مستغرباك حنيه وهدوء رجعت تانى لقواعدك سالم غانم .
مراد باستفزاز: مين سالم غانم دول قرايبك .
سارة: مراد بص اسكت .
مراد قام وقف: انا نازل اجبلك اكل وحاجة تشربيها
سارة: مش عاوزة ..شكرا مش جعانه.
مراد: مش بمزاجك .. خدى تليفونك اهو كلمى مامتك رنت كتير وانا اضطريت اقفلله (سارة اتخضت وافتكرت انه التليفون كان
فى صدرها وحطت ايديها على صدرها )
مراد فهمها وابتسم وقرب منها ونزل جسمه لمستواها: هههه متخفيش انا وقح اه بس مش معاكى انتى .. قولتلك قبل كدة انتى غيرهم كلهم .. هو اظاهر وقع منك والحمار دة بيضربك وماخدش باله .. الحراسه ادتهولى .
سارة: طب ابعد.
مراد قرب اكتر: ابعد ليه .
سارة: علشان انا مش زيهم يا مراد .. انت لسه قايل كدة .
مراد بعد عنها: طيب ابقى كلمى مامتك وبلاش تقوليلها انك اتخطفتى علشان متقلقش اكتر… معلش اكدبى اى كدبه بيضه .
سارة: انا اصلا من ما وقت ماعرفتك وانا بقيت اكدب .
مراد وهو ساند على الباب: براحتك قوليلها كدة وجربى وان مش منعتك عن ليليان مبقاش انا … متطلعيش برة الاوضه هاجبلك اكل وجاى تانى … سلام .
سارة فى سرها: سلام ياخويا .. وانا قولت هايتغير معايا وهايخاف عليا … للى في فيه عمرة مايتغير ابدا … ما اتصل على الحجة ربنا يستر… بسم الله .