ليليان بتوهان: اه … ز..يي..ن .
يوسف: نامى يا حبيبتى .. نامى .. قربنا نوصل .
( زين اتجنن لما سمع الحيوان و هو بيقولها حبيبتى … لو كان قدامه كان شرب من دمه ).
يوسف وصل المكان ولقا ابوة مستنيه ونزله من العربيه .
عاصم: هى فين .
يوسف: فى العربيه .. معاها واحدة صاحبتها .. قبل ما تسأل نطلع بس الاول وبعدين احكى.
(فى الوقت اللى يوسف نزل فيه .. سارة اتعدلت براحه وشافت البحر قدامها … وعرفت هى فين ) .
سارة بهمس: مراد .
مراد: انا معاكى متخفيش .
سارة بهمس: اسكندريه .
مراد: طيب تمام احنا خلاص عرفنا مكانكو … مثلى بس انك نايمه مش عاوزهم يحسوا بيكى .
سارة بهمس: انا.. خايفه .
مراد: هو نزل من العربيه .
سارة بهمس: اه ومعاه ناس تخوف .
زين: ليليان فين .
سارة بهمس: نايمه .
( الباب اتفتح ويوسف امر واحد يشيل سارة وهو شال ليليان ).
( مراد حاول يركز فى الاصوات عرف ان الناس اللى معاه من سينا … ).
طلعوا ا الشقه
يوسف: خلاص حطها هنا.. وامشوا انتو بس سيبولى اتنين تحت العمارة … يكونوا تحت ايدى .
: امرك
( الرجاله مشيت … وزين سايق باقصى سرعه ومراد بيسمع حوارهم ).
عاصم: تقدر تقولى مين دى …وازاى تسمح انها تيجى .. وليه تجبنا هنا اصلا … ما كنت تاخدها على الشرقيه .
يوسف: مش هاينفع لما هو يعرف انها اختفت اول حاجة هايفكر فيها هى الشرقيه … لازم مكان ابعد وميخطرش على باله .
عاصم:طيب والبت دى مين؟.
يوسف:دى صاحبتها بس استعبطتنى ومثلت عليا وتقريبا عارفه الحكايه كلها واصرت تيجى .
عاصم: اه طبعا وانت ريلت عليها صح .
يوسف: وماله البحر يحب الزيادة .. خليها تيجى وهاخد اللى انا عاوزو وارميها فى اى طريق زراعى ولا صحراوى مش فارقه .. وهابدء بيها علشان اخلص منها … وافضى لليليان .
( فى اللحظه دى سارة خافت .. ومراد خاف عليها ).
مراد همس: متخفيش قربت .
( وهى سمعته واتمنت يوصل بسرعه وفضلت تدعى ربنا فى سرها انه يحفظها ).
عاصم: مش وقته … البت دى انت قولتيلى انها فقدت الذاكرة .
يوسف: اه كنت واقف وهى داخله الجامعه وعينها جت فى عينى ومعرفتنيش ومعملتش اى رد فعل استغربت فضلت مراقبها لغايه مالقيتها لوحدها وقعدت معاها ومش عرفتنى بردوا .. وقالتلى انها فقدت الذاكرة …وانا اخدتها فرصه وضحكت عليها.وجت