مشكله تهربى وتسافرى السفر مش حل .
(سارة بعصبيه ومسكت فازة كانت هاتضربه بيها لولا مراد اللى مسكها وحاول يتحكم فيها ) .
سارة: طيب تصدق انا هاسجنك انت كمان… عاملى فيها اسامه منير وبتدينى نصايح !
مراد: اهدى بقا عيب كدة .
سارة: اوعا من وشى .. ماااااشى يا مراد ماااااشى
( سارة اخدت شنطها ومشيت والغيظ ماليها من مراد والظابط المغفل ومراد طلع يجرى وراها ).
مراد: اقفى بقا … انا هاجرى وراكى .
سارة مرة واحدة وقفت وفى وسط صاله المطار وباعلى ما فى صوتها: اعاااااااااااااااااااااااااااااا ابعدددددددددد عننننننننننننى .
( الكل وقف يشوف مين المجنونه اللى بتصوت بالطريقه دى ومراد اتصدم من جنانها ) .
مراد: الله يخربيتك انتى طلعتى اجن منى.
فى الشرقيه
(يوسف قاعد مصدوم من الصور اللى بيشوفها معقوله دى ليليان… مرة فى حضنه ومرة ماسك ايديها ومرة بتضحكله ومرة بتعيط وهو بيبوسها ومرة شايلهااا وهى ماسكه فيه … خلاص هايتجنن ).
عاصم: يوووووسف .. قاعد مسهم فى الزفت دة ليه .
يوسف: ها ؟ انت دخلت امتى .
عاصم: من زمان ياخوياااا انت بس اللى مش حاسس .
يوسف: مصيبه يابابا … بص خد شوف.
عاصم: مصيبه ايه … هات كدة .
( عاصم شاف الصور واتجنن والشر اتحكم فيه) .
عاصم: ايه المهزله دى … نهار اسود .
يوسف: انت كنت صح لما قولت حسن وعبد الرحمن عارفين مكانها … انا كنت غبى … شوفت نايمه فى حضنه ازاى بنت ال… عامله محترمه وشريفه عليا .
عاصم: مصيبه ليكون متجوزها… يبقى كل حاجة ضاعت من ايدينا .
يوسف: والله لاقتلها واخلص منها .
عاصم: غلط طبعا اوعا تعمل كدة .
يوسف: لييييييه علشان ورثها ماهو هايجلنا لما تموت .
عاصم: غبببببببببى ولما تموت وهو يطلع متجوزها الفلوس هاتروحله .
يوسف بعصبيه: اماااااال انت عاوزنى اعمل ايه … البت تمنع نفسها عنى وترتمى فى حضن غيرى.
عاصم: اهدى كدة وخلينا نفكر صح … اولا حاجة حلوة اننا خلاص عرفنا هى فين .. ثانيا بقا الحاجة الوحشه ان الراجل دا مش سهل لازم نفكر ونلعبها صح.
يوسف: هاخدها منه .. ماليش فيه .
عاصم: نجيبها وبعدين اشبع بيها … المهم خلى الواد اللى بيراقب يفضل يراقبها ويركز عليها … هو ساكن فى فيلا.
يوسف: فهمته يعمل ايه طبعا من غير ماتقول .. لا ساكن فى برج على النيل بس كله حرس والمنطقه كلها متلغمه …صعب اوى اللى بتفكر فيه …ليليان لازم تكون لوحدها .. لازم .
عاصم: هاتكون … وهانجيبها ومش هارحمها .
فى امريكا
تليفون عبد الرحمن بيرن
عبد الرحمن: الو
كريمه: ازيك يا حبيبى .
عبد الرحمن اتعدل من نومته: ازيك انتى يا امى. .. وحشتينى اوى .
كريمه: وانت كمان والله ياعبدة .. ها عروستك عامله ايه .. مبسوط منها .
عبد الرحمن: ههههههههههههههه اه مبسوط اوى … شقيه انتى يا امى .
كريمه: هههه حبيبى يابنى بطمن عليك دة انت ابنى الوحيد .
عبد الرحمن: براحتك يا ست الكل .. قوليلى عامله ايه؟.
كريمه عيطت: تعبانه من غيرك يابنى وحيدة والدنيا فاضيه اوى .
عبد الرحمن بحنيه: يا امى منا قولتلك اخدك معايا وكدة ابقا مطمن .
كريمه: واسيب ابوك لمين .
عبد الرحمن: هو عرف ؟
كريمه: اه عرف يوم ما سافرت … واتخانق مع عمك واظاهر قومه عليا وجه واتخانق معايا .
عبد الرحمن: اوعى يكون ضربك.
كريمه: لا يابنى من وقت ماهو تعب مبقاش يضربنى .