سارة: اه كويسه … الحمد لله
(زين بص على مراد وفهم ان فيه حاجة غلط ومراد شاور على ليليان لازم تمشى علشان يتكلموا)
زين: طيب ايه رايكوا بدام جيتوا بدرى… نطلع نتغدى فى اى مكان ونقضى اليوم مع بعض .
ليليان: فكرة حلوة اوى .
زين: طيب تمام اطلعى البسى … ونطلع
ليليان قربت منه وهمست: منا لابسه اهو يا زين.
زين: لا يا حبيبى لبسك مش عاجبنى .. ديق شويه .. البسى حاجة اوسع.
ليليان: امممم حاضر.. هما مالهم عاملين كدا ليه .
زين: معرفش .. سيبك منهم انا هاقعد معاهم وافهم فى ايه …واحنا برة ابقى اسألى سارة لوحدكو ..ماشى.
ليليان: اوك .. عن اذنكوا هاطلع اغير هدومى واجاى .
فى بيت الجارحى وتحديدا فى غرفه المكتب
زين: ممكن افهم فى ايه .
مراد: اسأل الهانم اللى مستغفلنا وبتلعب علينا وعارفه على الباشا وكمان على علاقه بيه .
سارة قامت وقفت: انت بتقول ايه يامراد.. انا مش فاهمه انت فى ايه مالك … وايه على علاقه بيه دى الزم حدودك معايا كويس.
زين: انتى تعرفى على الباشا يا سارة .
سار: عادى معر…
مراد: متكدبيش … كنت عاوزة تكدبى قدامى وهو فضحك … طيب مش هنسالك على علاقتك بيه حاجة شخصيه بردوا … ايه مش هاتبعتى السلام اللى بعتوا لليليان… هو عرف منين انكو اصحاب وانها فقدت الذاكرة محدش يعرف غيرنا .
سارة: انت مجنون انت بتلمح على ايه مش فاهمه … انا استغربت انه قالى سلمى على ليليان .
(مراد اتعصب وقام وقف مسك ايديها وضغط عليها بكل قوته ووصل لمرحله انه كان هايكسرها فى ايديه ).
مراد: انطقى يابت. .. قولى تعرفى على الباشا منين
سارة منهارة من العياط: اوعا سيب ايدى …انا مالى بيه بتزعقلى بسببه ليه
مراد بعصبيه:انتى هاتستعبطى يا رووووح امك … امال ايه النظرات اللى كانت بينكم دى .
سارة: نظرات ايه … انا مسمحلكش … احترم نفسك احسنلك
مراد مسك طرحتها وشدها منها: قوليلى بقا يا حلوة احسنلى ازاى … احب اعرف اوى
سارة بزعيق: سيبنى يا حيوان سيبنى
مراد: وطى صوتك ولمى لسانك الطويل دا وقوليلى زى الشاطرة … على الباشا اتفق معاكى على ايه.
سارة: والله ما اتفق معايا على حاجة … ولا شوفته الا دلوقتى .
مراد بعصبيه: شوفت يا زين قولتلك عنيدة ومش هاتقول … تلاقيه متفق معاها انه يستر عليها … ولا يمكن على الفلوس .
سارة: انت حيوووووووان لتانى مرة بتتهمنى بالباطل … اوعى مش هاسامحك يا مراد … رببنا ينتقم منك.
زين ببرود: مررررررراد سيبها هى هاتتكلم لوحدها .
سارة بصدمه: اتكلم فى ايه. … انت كمان شاكك فيا ..
(زين قام وقف وراح ناحيتهم وشال ايد مراد من عليها ).
زين: طيب قوليلى تعرفيه منين .
سارة: وانتو مالكوا ؟ اعرفه ولا معرفوش
(مراد فى اللحظه دى اتعصب وضربها بالقلم على وشها )
زين: ايه اللى انت هببته دا يا مراد … من امتى واحنا بنمد ايدينا على بنت .
مراد بعصبيه وخلاص مبقاش قادر يتحكم فى نفسه: ماهى اللى واحدة مش مظبوطه واقفه بتبجح فى اتنين رجاله بيسألوها علاقتها براجل ايه .