سارة: طبيعى يا حبيبتى لازم تبقى كدا انتى فاقدة الذاكرة ودى حاجة مش سهله ابدا … بس انتى خدى عليه واتجرأى كدة … انا دايما ماما بتقولى الست الشاطرة اللى تقرب جوزها منها بسرعه ومتسبيهوش لحد
ليليان: حد زى مين ؟ فى حد بيحبه
سارة: لا بس زين الجارحى حد معرووووف .. وشيك ومز وكدا ورجل اعمال له وزنه وهيبته وعندة شركه كبيرة وفيها بنات .. ممكن حد يستغل خبر انك فقدتى الذاكرة … ويقرب منه
ليليان: طب اعمل ايه ساعدنى … انا حاسه انى تايهه ومش فاهمه حاجة ومش لاقيه غيرك اتكلم معاه وهو اتكسف اتكلم معاه مع انه متفهم اوى
سارة: متخفيش انتى بس وخليكى معايا وانا هاظبطك بس انتى فكى كدا… انتى متخشبه كدا ليه … انتى مكنتيش كدا
ليليان: حاضر …واهو ربنا يخلى نصايح مامتك
سارة: اه والله امى دى خطيرة… يالهوى دا انا مقولتهاش انى عندك
ليليان: وتقوليلها ليه مش جوزك عارف
سارة بتوتر: اصل ماما ممكن تيجى عليا من بعد المدرسه ومتلاقنيش .. بتقلق هى علياااا … بقولك ماتقومى تجبيلى حاجة اشربها عصير اى حاجة لغايه ما اكلمها
ليليان: ههههههههههه طيب سلميلى على مامتك
ليليان قامت تجيب لسارة العصير
سارة: يالهووووى كنت هاتقفش .. ماتصل على الحجه وربنا يستر
: الو انتى فين يااخرة صبرى
سارة: عند ليليان .. جوزها اتصل عليا وقالى انه وراة مشوار ولازم اقعد معاها
: طيب خلصى وتعالى على ماهى اطمنى عليها
سارة: طيب