: طيب حاسبى منهم الاتنين … وخليكى طبيعيه
نورة: طيب .. سلام
فى الاسانسير
سارة: يوووووة وربنا حفظت خلاص
مراد: لازم اقولك كذا مرة انتى غبيه ومبتفهميش بسرعه
سارة: اناااااا غبيه … اصمالله عليك يا اخوياااااا الذكاء بيقع منك
مراد مسك ايدها وشدها عليه وتقريبا كانت فى حضنه: انتى تعرفى انتى بتكلمى مين … انتى عارفه اللى انتى بتكلميه دا بيشتغل ايه
سارة: ياعم اوعا … مش عاوزة اعرف
مراد: لا لازم اقولك .. علشان تعرفى انتى بتكلمى مين كويس وتحترمى نفسك يا حلوة .. انا ظابط مخابرات رتبتى مقدم … انا
لقبى فهد المخابرات المصريه .. خافى منى بقا
سارة: ولا يتهز فيا شعرة … عادى ياعنى
مراد: لا هايتهز مع انه خسارة فى الهزازان ههههههه
سارة: والله انك بارد … اوعى كدا انت استحليتها
باب الاسانسير فتح لقوا زين فى وشهم
زين: والله كنت حاسس .. انك بتتخانقوا… انا قولت ايه يا مراد … عدوا االايام دى على خير بقا
مراد: ياعم وانا عملت حاجة .. يالا خلينا ندخل
مراد: حمد لله على سلامتك يا ليليان
زين ضغط على رجله: مدددام
مراد: احم اقصد مدام ليليان
ليليان: الله يسلمك يا استاذ مراد ولا اقول يا بشمهندس … هو انا كنت بقول ايه
مراد: فى الحقيقه انتى مكنتيش بتقولى حاجة خالص
ليليان باستغراب: ليه
زين بصله بضيق: اصل مراد ظابط فى المخابرات واستقال وجه معايا الشركه وله اسهم فيها فهو مش بشمهندس ولا حاجة
زين قرب منها وكلمها بخفوت: بصى متقوليش حاجة خالص .. متوجهيش كلام له اصلا
ليليان بنفس الخفوت: لا هاكلمه … مكلموش ليه ياعنى