زين سمع صوت ضرب نار طلع يجرى ولقاه الكل متجمع وبيتفرج زعق بكل صوته: فى ايه بتتفرجوا على ايه … اوعوا كدا ودخل لقاه مراد واقف وليليان قدامه وملامحها كلها خوف ورعب وسارة على المكتب خايفه هى كمان بس مش مبينه وبتستعد لحاجة
زين: فى ايه يامراد .. انت ضربت نار ولا ايه
مراد مبيردش بس باصص لسارة بتحدى وبيستعد هو كمان لحاجة
زين قرب من ليليان واخدها فى حضنه: مالك خايفه ليه كدا جسمك متلج
ليليان بخوف: مراد ضرب نار علينا وكانت هاتيجى فينا
زين: مراد نزل الزفت دا من ايدك
سارة بتحدى رغم الخوف اللى جواها:اه كخ يا بابا نزله عيب كدا متلعبش بالحاجات دى
مراد فى لحظه دى ضرب طلقه تانيه فوق راسها الوضع كان مخيف جدا من بدايه موظفين الشركه اللى اول مرة يشوفوا مراد كدا وبالعصبيه دى و وزين الى كان بيحاول يقرب من مراد ياخد منه المسدس لانه حس ان صاحبه خلاص فقد كل ذرة عقل وليليان الخوف ماليها وبدات تفتكر لحظات مكنش عاوزة تفتكرها وسارة اللى خافت فعلا لان فى الطلقتين كانوا قريبين منها
جدا ووممكن لو اتحركت لحظه كانت ماتت
زين: ليليان خدى صاحبتك واطلعى … روحى يالا
ليليان بتحاول تجمع اعصابها واخدت سارة وخرجت
زين: كل واحد على مكتبه مش عاوز واحد واقف هنا
سهيله: انتى اتجننتى يا نورا ايه اللى عملتيه دا
نورا: يالهوى وطى صوتك بقا … مش انتى اللى عاوزة تخلصى منها انا هاخلصك منها وللابد
سهيله: تقومى تفكرى تموتيها .. موووت … زين الجارحى لو عرف حاجة هايقتلنا
نورا: صحصحى كدا معايا ولا هايعرف انا عطلت الكاميرات خلاص … والاسانسير كتبت ورقه ان فيه عطل فنى ويرجى استخدام السلم ودور دا مفيهوش الا سلم الطوارئ دلوقتى هما هايروحوا يركبو الاسانسيىر هايلاقوا الورقه هايسألو عن السلم هايعرفوا هاينزلو وتلاقى الزيت وتقع تتكسر وتموت الموضوع بسيط مفيهوش اى خطورة … وصاحبتها اللى هاتشيل الليله
سهيله: وافرض بقا يا ناصحه صاحبتها اللى نزلت الاول مش هى ايه العمل وقتها